-
1 ostry mróz
острый мороз -
2 ostry
прил.• высокий• горячий• грубый• едкий• жесткий• жестокий• затруднительный• интенсивный• крепкий• крикливый• крутой• лютый• мучительный• насильственный• неистовый• неприятный• остроконечный• острый• отчетливый• пикантный• пронзительный• проницательный• пряный• резкий• свирепый• сильный• строгий• суровый• твердый• трудный• шероховатый• язвительный* * *ostr|y1. острый;\ostry nóż острый нож; \ostryе potrawy острые блюда; \ostry wzrok острое зрение;
2. резкий;\ostry ból резкая боль; \ostry dźwięk резкий (пронзительный) звук; \ostry mróz трескучий мороз; \ostry protest (sprzeciw) резкий (категорический) протест; \ostryа walka ожесточённая борьба;
3. крутой;\ostry zakręt drogi крутой поворот дороги;
4. строгий, суровый;\ostryа nagana строгий выговор;
5. резкий, отчётливый, чёткий;\ostry obraz отчётливое изображение;
6. шершавый; колючий;\ostrya trawa колючая трава;
7. воен. боевой;\ostryе naboje боевые патроны; \ostrye pogotowie боевая тревога; ● \ostrye spięcie горячая схватка; kąt \ostry мат. острый угол;
\ostry finisz спорт. стремительный финиш+3. spadzisty 4. surowy 5. wyrazisty 6. chropawy, kłujący 7. bojowy
* * *1) о́стрыйostry nóż — о́стрый нож
ostre potrawy — о́стрые блю́да
ostry wzrok — о́строе зре́ние
2) ре́зкийostry ból — ре́зкая боль
ostry dźwięk — ре́зкий (пронзи́тельный) звук
ostry mróz — треску́чий моро́з
ostry protest (sprzeciw) — ре́зкий (категори́ческий) проте́ст
ostra walka — ожесточённая борьба́
3) круто́йostry zakręt drogi — круто́й поворо́т доро́ги
4) стро́гий, суро́выйostra nagana — стро́гий вы́говор
5) ре́зкий, отчётливый, чёткийostry obraz — отчётливое изображе́ние
6) шерша́вый; колю́чийostra trawa — колю́чая трава́
7) воен. боево́йostre naboje — боевы́е патро́ны
ostre pogotowie — боева́я трево́га
•- kąt ostry
- ostry finiszSyn:
См. также в других словарях:
ostry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrytrzy, ostrytrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający tnącą krawędź lub kłujące zakończenie umożliwiające cięcie, krojenie, kłucie, skaleczenie; nietępy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
mróz — m IV, D. mrozu, Ms. mrozie; lm M. mrozy 1. «temperatura powietrza na otwartej przestrzeni poniżej 0°C; okres charakteryzujący się taką temperaturą» Lekki, ostry, siarczysty, tęgi, trzaskający mróz. Fala mrozów. 5 stopni mrozu. Kwiaty, liście… … Słownik języka polskiego
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… … Słownik języka polskiego
szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… … Słownik języka polskiego
